تفاوت رئیسی و خاتمی در عملکرد / معاون وزیر کشور دولت اصلاحات: چرا روحانی دستاوردهای دولت روحانی را به نام خود میکند؟
تاریخ انتشار: ۳۱ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۴۰۷۴۴
حسامالدین اسلاملو: نهمین گفتوگوی زنده تلویزیونی رئیسجمهور سهشنبهشب روی آنتن صداوسیما رفت. رییس قوه مجریه درحالی به کاهش تورم شش ماه پس از روی کار آمدن دولت اشاره میکند که هیچ اشارهای به تورم ۶۰ درصدی چند ماه گذشته نکرد. پخش گفتوگوی تازه ابراهیم رئیسی همراه با چه نکتههای مهمی بود و چه نقدهایی به آمار و ارقام ارائه شده توسط رییس دولت سیزدهم وارد است؟ به همین دلیل «خبرآنلاین» به سراغ مرتضی مبلغ معاون وزیر کشور در دولت محمد خاتمی رفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مبلغ به «خبرآنلاین» گفت: «متاسفانه ما با یک شرایط خیلی عجیب و غریبی در باب واکنش مدیران کشور نسبت به مسائل مواجه هستیم. همه چیز معکوس شده. به جای این که آقایان بیایند و اگر اشتباهات، و خلف وعده داشتند یا به وعدههایی که دادند، نتوانستند عمل بکنند، دلایلشان را بگویند، و از مردم عذر خواهی کنند، مباحث دیگری مطرح میکنند. صداقت حکم می کند بگویند وقتی این شعارها را میدادیم، واقعیتها را نمیدانستیم، آشنا نبودیم و حالا آمدیم و با واقعیتها آشنا شدیم. بگویند قبلش نمیدانستیم که مسائل پیچیدهتر از سادهسازی ما بوده است. نه که بیایند فرافکنی بکنند و حرفهای عجیب و غریب بزنند. این چه نحوه سخن گفتن است؟»
معاون سیاسی وزیر کشور در دوران اصلاحات معتقد است به همین دلیل، مشکلات همچنان رو به تزاید است: «حل نمیشود هیچی، روز به روز بدتر هم میشود. بالاخره اگر برگردیم به شعارهای تبلیغاتی ستاد انتخاباتی این دولت و ببینیم چه چیزهایی مطرح میکرد، به چند نکته پی میبریم؛ آن موقع آقای رییسی به طور ویژه مانور میدادند روی این که دولت روحانی اهلش نیست. ما میتوانیم این کارها را بکنیم. میگفتند ما اگر بیاییم به طور ویژه کار میکنیم. یکی از همین شعارهای ویژهشان مساله مسکن بود. به کرات میگفتند که برای حل مشکلات بخش مسکن برنامه دارند و کار میکنند. حالا به جای اینکه باز پای دولت قبل را وسط بکشند و مقصر بدانند، بیایند آمار کارهای انجام شده و نشدهی خودشان را ارائه بدهند. بیایند بگویند چقدر مسکن ساختهاند؟ به جای تکرار همان شعارها، آمار بدهند. دو سال از عمر این دولت گذشت، بگویند به جای دو میلیون مسکن، دویست هزارتا واحد ساختیم. چرا انجام ندادید؟! گفتید ما میتوانیم و انجام میدهیم. چرا نتوانستید؟»
موضوع دیگری که از نظر مبلغ، دولت ابراهیم رییسی پیش از تصاحب قدرت روی آن مانور داده بود، موضوع تورم بوده است: «در اواخر دولت قبل، دلار و ارز افزایش قیمت پیدا کرد، چقدر تخطئه کردند آن دولت مستقر را؟ الان چه دارند بگویند؟ تورم چقدر افسار گسیخته شده؟ نقدینگی که روی آن مانور داده میشد چه شد؟ نه تنها حل نشد که که وضع بدتر هم شده.»
از نظر مبلغ آمار و ارقام رییسی بویی از واقعیتهای جاری وساری در جامعه نبرده است: « حرفهای ایشان گویی دنیای متفاوتی با دنیای مردم دارد. به جای پاسخگویی در قالب آمارهای تبلیغاتی موضوع را پوشش داده و رد میشوند. به جای آن بهتر بود کارها و دستاوردها ی واقعی را بیان کنند. بگویند چرا در همه سالهای بعد از انقلاب به طور مکرر بعد از هر چندین سال ثبات اقتصادی، یک جهش در ارز و دلار اتفاق افتاده. آخرین دوره ثبات هم از سال ۹۰ تا ۹۷ بود که ثبات داشتیم اما در سال ۹۸ نرخ ارز جهش داشت. طبق این قاعده میبایست چندین سال باز طول بکشد و بعد از یک مدت ثبات، دوباره با افزایش نرخ ارز روبرو شویم. اما این دوره ثبات را در دولت فعلی شاهد نبودیم.»
ثمر دولت قبل را به نام خود زدند
مبلغ همچنین با اشاره به این موضوع که این دولت همواره دولت قبل را تخطئه میکند، موضوع دیگر قابل نقد در سخنان اخیر رییس جمهور را در این دانست که با دستاوردهای دولت دوازدهم، برای دولت سیزدهم دستاوردسازی میکند: «با همهی مشکلاتی که آن دولت هم داشت و قابل نقد بود اما بعضی از کارها را دولت قبل انجام داده بود و فقط چیدن میوهاش مصادف شده با روی کار آمدن این دولت. چرا به اسم خودشان تمام میکنند؟»
او موضوع تامین واکسن را مثال میزند: «در مساله واکسن، چقدر منت سر مردم گذاشتند درحالی که واقعیتها نشان میدهد که در دولت قبل اما با وجود فشارهایی از طرف کسانی مثل همین وزیر محترم بهداشت، در رابطه با خرید واکسن اقدام کرد. واکسن در دولت قبل آماده شده بود و این خلاف انصاف و حاکی از نداشتن اعتماد به نفس است که نگویی دولت قبل این کار را کرده و ما هم ادامه دادیم و بخواهی همه را به اسم خود تمام کنی!».
مبلغ عضویت ایران در اجلاس شانگهای را نیز به عنوان مثال دوم خود میآورد: «عضویت ایران در شانگهای را دولت قبل کارهایش را انجام داد و فقط عضویت کامل انجام نگرفته بود. این را هم از دستاوردهای این دولت اعلام کردند!»
معاون وزیر کشور دولت اصلاحات ضمن تاکید بر تفاوت رییس جمهوری که از دل انتخاب رقابتی و انتخاب مردم بالا آمده با رییس دولتی که از دل مهندس انتخابات بیرون زده، خاطرهی جالبی برای تفاوت خاتمی و رییسی در دستاوردسازی برای دولت جدید تعریف میکند: «سال ۷۶ که آقای خاتمی رییس جمهور شدند. خط اول مترو تهران قرار بود افتتاح شود. اما چون از زمان دولت آقای هاشمی سالیان سال کار شده بود، آقای خاتمی گفتند چون زحمات اصلی این کار در دولت قبل کشیده شده، حتما آقای هاشمی افتتاح کنند. اگرچه با آن حماسه پرشوری که رخ داده بود اگر آقای خاتمی افتتاح میکردند، کسی اعتراضی هم نمیکرد و مترو به اسم دولت ایشان تمام میشد.»
بیشتر بخوانید:
رئیسی در گفتوگوی تلویزیونی:تورم انشاءالله کاهش خواهد یافت
همتی: رئیسی امشب از کاهش تورم در انتهای سال ۱۴۰۰ به ۴۰ درصد گفت، ولی درمورد تورم ۶۰ درصدی اردیبهشت امسال چیزی بر زبان نیاورد۲۱۶۲۱۱
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1780457منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: دولت سیزدهم سید محمد خاتمی سیدابراهیم رئیسی حسن روحانی وزیر کشور دولت قبل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۴۰۷۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طعنه سنگین هاشمیطبا به دولت رئیسی
به گزارش «تابناک» ، مصطفی هاشمی طبا در روزنامه شرق نوشت: مگر نه اینکه باید با حسن ظن با آدمها روبهرو شد و مگر اصل بر برائت نیست؟ مگر میشود مردم آدمهایی را انتخاب کنند که خوب نباشند و مراکز نظارتی آدمهایی را تأیید کنند که خوب نباشند؟
با تأیید اصل خوبی آدمها فقط میخواهیم ببینیم این وعدهها چه سرانجامی یافته است.
۱- ساخت چهار میلیون مسکن در چهار سال
۲- ایجاد سالانه یک میلیون شغل
۳- اصلاح نظام بانکی کشور
۴- تکرقمیشدن تورم
۵- توجه به معیشت و حقوق پزشکان و پرستاران
۶- اجرای خصوصیسازی واقعی
۷- استفاده از ۷۰ درصد ظرفیت خالی اقتصاد کشور
۸- مداخلهنکردن دولت در بازارها
۹- حل مشکل حاشیهنشینان
۱۰- نظارت دقیق در زنجیره تأمین، تولید و توزیع کالا
۱۱- جذابیتزدایی از سرمایهگذاری در حوزههای غیرمولد
۱۲- جلوگیری از هدایت سرمایهها به سمت بازار ارز، طلا و زمین
۱۳- اصلاح چندنرخیبودن ارز
۱۴- تولید نهادههای دامی مورد نیاز در داخل کشور
۱۵- قطع وابستگی سفره مردم به خارج
۱۶- وعدههای وزیر ارتباطات و فناوری (۶ مورد)
۱۷- وعدههای وزیر امور اقتصادی و دارایی (۵ مورد)
۱۸- وعدههای وزیر امور خارجه (۲ مورد)
۱۹- وعدههای دیگر وزرا چند ده مورد
البته فهرست وعدهها بسیار است و در نگاه اول هم میتوان آنهایی را که کلی گفته شده، غربال کرد؛ ولی برخی وعدهها آنقدر با استحکام لفظ و عدد دقیق گفته میشود که جای تردید باقی نمیگذارد. فقط از این تعجب میکنم که ظرفیت دهان ما تا چه اندازه بزرگ است که اینهمه امر مهم و با حجم وسیع در آن جای میگیرد.
اینکه میگویند آیا میتوان ظرفی پیدا کرد که هرچه در آن بریزیم، پر نشود، ظاهرا مصداق آن دهان ماست؛ مثلا دبیر مناطق آزاد چندی پیش گفتند که اماراتیها صد میلیارد دلار سرمایهگذاری در کیش میکنند و چینیها رقم بسیار بیشتر (البته عدد را هم گفتند) حال در ۱۴۰۳/۰۲/۰۹ مراسمی از بستههای امکان سرمایهگذاری در مناطق آزاد بهرهبرداری کردند. این کار مثل آن است که انسان نیازهای زندگی را ردیف کند و بگوید چه کسی حاضر است این کارها را برای من انجام دهد. این کار ایشان یعنی تکذیب همه سرمایهگذاریهایی که قبلا گفته بودند، بهعلاوه سرمایهگذار خود باید بداند چه کاری میخواهد بکند و نه آنکه بسته طرح به او بدهیم و بگوییم تشریف بیاورید و با مراسم رسمی و پردهبرداری این بستههای نهچندان مورد علاقه سرمایهگذاران را رونمایی کنیم. مگر نمیشود بدون پردهبرداری آنها را منتشر کرد. ظاهرا اصل بر پردهبرداری است و نه عمل.
یا جناب وزیر صمت در شهریورماه در حضور مقام محترم ریاستجمهوری گفتند صد هزار اتومبیل برقی در راستای کاهش آلودگی هوا تا پایان سال ۱۴۰۲ تولید و به مردم عرضه میشود. صرفنظر از اینکه با ۱۵ میلیون اتومبیل موجود درون بدسوز و سالی یک میلیون تولید اتومبیل درون بدسوز داخلی این وعده کمکی به تلطیف هوا نمیکند؛ ولی به هر حال بازشدن پای اتومبیل برقی به کشور خوب است؛ ولی آن صد هزار اتومبیل برقی کجاست؟
البته ما و مردم به شنیدن این وعدههای بیانتها عادت کردهایم و مردم هم باور ندارند که بتوان اینهمه کار انجام داد؛ ولی از نظر روانشناختی مردم دوست دارند وعدههای شیرین بشنوند و بههمیندلیل رأی آنها به هرکسی که بیشتر وعده کلان و شیرین بدهد، تعلق میگیرد. جالب است که نه رئیسجمهور، نه معاون اول و نه هیچکدام از وزرا توجهی به آینده کشور از لحاظ زیستمحیطی و زوال کشور از لحاظ زیربناهای تولیدی نکردهاند و این میرساند که اگر چند درصد به وعدههای خود اعتقاد داشتند، در این مورد کلا خود را عاجز میبینند و عدد صفر را در مقابل این کار گذاشتهاند. از طرفی پیچیدگی مسائل کشور به حدی رسیده است که ادعا برای حل آن جرئت بسیار میخواهد و ناگفته پیداست که این جرئت نمیتواند بر حسب تعقل باشد. متأسفانه تعریف مسائل و مشکلات کشور هم از سوی خوبان مشاغل و حکمرانی و هم از سوی منتقدان بهدرستی انجام نمیشود و حسب فریادهای روز اظهار نظر میکنند.
چه خوب است که مسئولان کلاهشان را قاضی کنند که واقعا قادر به چه کاری هستند و مردم هم کلاهشان را قاضی کنند که بدانند چه چیز دارند و چه چیز میتوانند داشته باشند. مسئولان جهاد تبیین را در شیرین نشاندادن حوادث یافتهاند و نه بیان واقعیتهای روز کشور که مردم به آنها آگاه شوند.
بحمدالله اینک کشور در دست خوبان افتاده است و ناخوبان پاکسازی شدهاند و به کناری رفتهاند. خوبان هم فکر میکنند روز عروسیشان است و برای یکدیگر نوشابه باز میکنند؛ هرچند خودشان در ضمیرشان اعتراف دارند کاری نمیتوانند انجام دهند، چه رسد به کارهای پیچیده زمینمانده که کارستان است و البته هرازچندگاه همین خوبان به این نتیجه میرسند که فقط خودشان خوب هستند و دیگر همفکران را طرد میکنند.
به نظر میرسد گروهی به این باور رسیدهاند که اینک «عروسی خوبان» است؛ همان خوبانی که وعدههایشان صرفا وعده است و اگر وعده نبود که به آن نمیگفتند «وعده». اگر خیلی فکر میکنند که روز عروسیشان است، به گفته سعدی روی آورند که فرمود: «محال است که هنرمندان بمیرند و بیهنران جای ایشان بگیرند»؛ ولی آنان «یعلمون ظاهر الحیوه الدنیا» هستند؛ درحالیکه گفته سعدی در تاریخ اثبات شده است؛ پس خوبان بدانند از زمره «و هم عن الاخره هم غافلون» نباشند. مغرور به امروز، «روز عروسی» نباشند. ما هیچکدام ابرمرد و قهرمان بیانتها نیستیم. اگر همان امت وسط باشیم و منصف، کارمان بیشتر پیش میرود. خوبان اندکی تواضع کنند و تجربه سه سال گذشته را مرور کنند و صادقانه بر خود ملاحظه کنند که کدام کار را میتوانند انجام دهند و بگویند. بیشازاین از آنها توقع نداریم.